6 października 1990 roku na II zjeździe Deputowanych Rad Terenowych Wileńszczyzny w Ejszyszkach jednogłośnie podjęto uchwałę o utworzeniu Polskiego Kraju Narodowo-Terytorialnego, który – prócz powiatów wileńskiego i solecznickiego – objął także wschodnią część powiatu trockiego (gminy połukniańska, trocka, starotrocka i karaciska), zachodnią część powiatu święciańskiego (miasto Podbrodzie oraz gminy podbrodzka i maguńska), południową część powiatu szyrwinckiego (gmina jawnuńska) oraz Nową Wilejkę. Obszar ten zamieszkały był w przytłaczającej większości przez Polaków. Stolicą Kraju miała być Nowa Wilejka, hymnem – „Rota”, flaga miała mieć kolor biało-czerwony.
– Mogę wspomnieć panujący tam entuzjazm, szczerość, uniesienie patriotyczne, uniesienie demokratyczne, wiarę, że można o sobie decydować. Była nadzieja na lepszą przyszłość, na równouprawnienie. To było autentyczne. Ludzie dawali temu wyraz. Obce siły próbowały się do tego przyłączać. Radzieccy wojskowi proponowali nam współpracę. Ludzie to odrzucili – wspominał Jan Ciechanowicz.
Czytaj więcej:
Wspieraj niezależne wydawnictwo:
Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!
