„Znaczna część bogactwa płynie z biednych krajów UE do bogatych, a nie na odwrót (…). Od 2010 do 2016 r. Węgry, Polska, Czechy i Słowacja otrzymały z UE pieniądze w przybliżeniu odpowiadające od 2 do 4 proc. swojego PKB. Z kolei odpływ zysków i dochodów do krajów zachodnich wynosił w tym okresie od 4 do 8 proc. PKB” – pisze na łamach „Financial Times” Clotilde Armand, rumuńska eurodeputowana i członek Komisji Budżetowej Parlamentu Europejskiego.
„Rozmowy budżetowe często są mylnie przedstawiane jako pojedynek pomiędzy jęczącymi krajami Europy Środkowo-Wschodniej, domagającymi się większej ilości pieniędzy, a oszczędnymi mieszkańcami Północy, dowodzącymi, że ich hojność ma ograniczenia. Bogate kraje przedstawiają się jako miłosierne, krytykując jednocześnie wyborców ze wschodu kontynentu, głosujących na eurosceptycznych autokratów przyjmujących unijne pieniądze i krytykujących Unię zarazem. W rzeczywistości sytuacja wygląda zupełnie inaczej. Znaczna część bogactwa płynie z biednych krajów do bogatych, a nie na odwrót” – pisze Armand.
„Dziś francuscy wyborcy obawiają się polskich hydraulików, ale wyborcy państw Europy Wschodniej muszą mierzyć się z francuskimi dyrektorami. W domu w Bukareszcie robię zakupy we francuskim supermarkecie, a mój operator telefoniczny i firma wodociągowa to Francuzi. Rachunek za gaz płacę francuskiemu międzynarodowemu przedsiębiorstwu, oczywiście za pośrednictwem francuskiego banku” – pisze Armand.
Wspieraj niezależne wydawnictwo:
Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!
