8 sierpnia 1919 roku jednostki Wojska Polskiego zdobyły Mińsk, dziś będący stolicą Białorusi. Dodajmy, że W Mińsku, w którym dominowała wówczas ludność żydowska (43,3%), katolicy, którzy w lwiej części poczuwali się do polskości, stanowili 22,2% ludności.
Jak pamiętamy, 19 kwietnia 1919 roku jednostki Wojska Polskiego, w wyniku przeprowadzonej z dużym rozmachem, a zarazem bardzo ryzykownej operacji, zajęły Wilno.
Pisaliśmy o tym tutaj:
1 lipca wznowiono ofensywę. 2 Dywizja Piechoty Legionów uderzyła na Wilejkę i oskrzydliła zgrupowanie bolszewickie w Mołodecznie, a do 4 lipca udało się opanować to miasto. Jednocześnie polskie oddział zdobyły Łuniniec, niedaleko Pińska, aby zabezpieczyć prawe skrzydło nacierających wojsk polskich.
Po pierwszych sukcesach dowódca frontu zatrzymał natarcie, przegrupował siły. 17 lipca bolszewicy podjęli próbę kontruderzenia. Dwie bolszewickie dywizje, mianowicie 52 i 5 Dywizje Strzelców, ruszyły do szturmu, ale oddziały polskie odparły po czym siłami 41 i 42 pułki piechoty oraz części 2 pułku piechoty Legionów przeszły do kontrnatarcia, osiągając linię: Zasław – Papiernia – Białorucza. Dowodzący na tym kierunku naszymi wojskami gen Szeptycki ponownie wstrzymał działania oczekując na podejście wzmocnienia – Grupy Wielkopolskiej.
Polski plan zakładał otoczenie Mińska wzięcie go w szerokie kleszcze..Od północnego zachodu nacierało zgrupowanie 2 Dywizji Piechoty Legionów i 1 Dywizji Strzelców Wielkopolskich, a od południa 1 Dywizja Piechoty Legionów i 9 Dywizja Piechoty. Do bezpośredniego natarcia ruszyły dwie grupy wydzielone z 2 DP Leg: 4 Pułk Piechoty dowodzony przez mjr Stanisława Tessaro i grupa mjr Józefa Szczepana. Jednocześnie 15 Pułk Ułanów obszedł Mińsk od północnego zachodu i przeciął linię kolejową Borysów – Mińsk.
6 sierpnia Polacy zajęli Słuck i Nieśwież. Na Mińsk nacierały dwie grupy wydzielone z 2 DP Leg: II i III batalion 4 pp Leg pod dowództwem mjr Stanisława Tessaro i grupa mjr Józefa Szczepana w sile I batalion 2 pp Leg wzmocniony batalionem szturmowym z sił 2, 3 i 4 pp Leg. Batalion szturmowy miał największe powodzenie, i ok. 10.00 wkroczył na przedmieścia Mińska.
Nasze wojska, tocząc walki z piechotą wspieraną samochodem pancernym, do południa zajęły zachodnią część miasta i wysadziły tor kolejowy prwadzący do Bobrujska. Do wieczora oddziały polskie opanowały całe miasto, biorąc do niewoli ok. 500 jeńców. Zdobyto: 8 parowozów, 90 wagonów i magazyny, których Rosjanie nie zdążyli ewakuować.
Armia Czerwona wycofała się za Dźwinę na północy i za Berezynę na wschodzie. Polacy ścigający sowieckie oddziały 14 sierpnia zdobyli linię kolejową Wilno – Baranowicze – Sarny – Równe, 20 sierpnia – Dokszyce, a 28 sierpnia – twierdzę Bobrujsk.
/wk/
Wspieraj niezależne wydawnictwo:
Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!
