Prokuratura Regionalna w Poznaniu oświadcza, że hipotezy dotyczące sprawy wyprowadzania kilkudziesięciu milionów złotych ze spółki Polnord, zawarte w materiale prasowym pt. „Krauze, Giertych i 92 miliony. Ujawniamy kulisy operacji CBA” opublikowanym 21 października na portalu Onet są nieprawdziwe.
Nie zapadły jakiekolwiek wyroki sądowe, na podstawie których wyegzekwowano od miasta stołecznego Warszawy zapłatę wierzytelności, których dotyczy śledztwo. Wspomniana w materiale prasowym korzystna dla Polnordu decyzja administracyjna z 2020 r. dotyczy wierzytelności, które nie są przedmiotem postępowania karnego.
Ustalenia prokuratury prowadzą do jednoznacznych wniosków, że część objętych postępowaniem wierzytelności była nieistniejąca, dochodzenie ich było bezpodstawne, zatem obrót nimi był pozorny. Pozostałe wierzytelności miały zaś charakter sporny, a ich dochodzenie przed sądem jest znacznie utrudnione, co potwierdzają orzeczenia sądów cywilnych.
Składanie przez podejrzanych po popełnieniu przestępstwa pozwów domagających się zasądzenia części roszczeń od Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w Warszawie miało na celu ukrycie przestępczego charakteru całej operacji.
Żadne ustalenia śledztwa nie wskazują na to, że decyzja Ryszarda K. i Romana G. o założeniu fasadowych spółek wynikała z chęci uniknięcia wysokiego opodatkowania w związku z wątpliwościami, czy transakcja sprzedaży wierzytelności powinna być obciążona podatkiem VAT czy tylko PCC.
Przede wszystkim zauważyć należy, że już od 2007 roku linia orzecznicza polskich sądów oraz praktyka organów skarbowych stała na stanowisku, że obrót wierzytelnościami zwolniony jest z podatku VAT. W tym zakresie można wymienić np. wyrok WSA w Warszawie z 11 stycznia 2007 r. oraz interpretację dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 marca 2008 r.
Ustalenia śledztwa wskazują, że decyzja o powołaniu fasadowych spółek, które uczestniczyły w obrocie wierzytelnościami miała na celu wyłącznie dokonanie przestępstwa. Przysporzyło to nienależne korzyści podmiotom gospodarczym biorącym udział w przestępstwie, podejrzanemu Romanowi G., jak również zwiększyło kwotę środków wyprowadzonych z Polnordu.
Nieprawdą jest, że z materiał zgromadzony przez prokuraturę nie dowodzi, że działka w miejscowości Dopiewiec została zakupiona przez spółkę Polnord po zawyżonej cenie.
Z ustaleń śledztwa wynika, że członkowie zarządu Polnordu i Ryszard K. mieli pełną wiedzę o ofercie sprzedaży nieruchomości. Mogli zatem kupić tę działkę bezpośrednio od sprzedającego, za kwotę nieco ponad 7,3 mln złotych. Podejrzani nie wykorzystali jednak tej możliwości i za pośrednictwem fasadowej spółki doprowadzili do zakupu działki po zawyżonej czterokrotnie cenie wynoszącej ponad 27 mln zł. Spółka ta powstała wyłącznie po to, by zawyżyć wartość nieruchomości. Założył ją bliski współpracownik Romana G. – Sebastian J., który w podobny sposób powołał spółkę wykorzystaną do popełnienia przestępstwa przy sprzedaży wierzytelności.
Prokuratura dysponuje operatem szacunkowym z zakresu wyceny nieruchomości, z którego wynika, że wartość działki objętej zarzutem wynosiła w dacie przestępstwa 7 mln 731 tys. zł brutto, co daje 61,70 zł za metr kwadratowy.
Na posiedzeniu aresztowym podejrzany Piotr W. przedłożył „prywatny” operat szacunkowy, który dotyczył ceny nieruchomości wycenionej w podobnym okresie na kwotę ponad 27 mln zł, ale sporządzony według innych kryteriów i w innym celu.
Zasady oceny dowodów nie pozwalają obalić dowodu z opinii biegłego innym niezweryfikowanym dokumentem dostarczonym przez podejrzanego.
Prokuratura Regionalna
w Poznaniu
Wspieraj niezależne wydawnictwo:
Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!
