Eucharystia, podobnie jak chleb kładziony codziennie na stół w naszych domach jest pokarmem dla wszystkich tych, którzy potrzebują siły w wędrówce do doskonałości. Ci, którzy poszukują wytchnienia i miłości w świecie 3xF tj. fast car, fast sex i fast food znajdą te dwa wymiary w tajemnicy chleba eucharystycznego i krwi, których święto przeżywamy rokrocznie w czerwcu.
Boży Pokarm dla każdego człowieka
Bóg sam pozwolił nam na spożywanie jego ciała. Jest to niezwykła prawda czczona od lat w procesjach eucharystycznych i pozwalająca jednocześnie na uwierzenie w to, że przelana na Krzyżu Krew Chrystusa i Chleb, który w trakcie Ostatniej Wieczerzy stał się ciałem, jest jedynym remedium na wszelkie zło tego świata.
Warunek istnienia Kościoła
Pozostawienie człowiekowi daru w postaci zbawczego ciała i krwi jest największym dowodem na istnienie prawdy o Bożej miłości. Jest to także jak wspominał w swojej encyklice “Ecclesia de Eucharystia vivit” Jan Paweł II, prawda o Kościele, gdyż to właśnie Eucharystia jest warunkiem jego istnienia i życia- “Kościół żyje dzięki Eucharystii”./Ecclesia de Eucharystia vivit/.
Błogosławione dni życia
Życie człowieka, samo w sobie jest darem i jednocześnie ogromną łaską. W Bogu, obecnym w darze Eucharystii człowiek znajduje swoje zakorzenienie, dlatego przede wszystkim powinien rozwijać swoje człowieczeństwo w relacji z nim, nie dopuszczając do sytuacji ,aby w jego życiu Boga kiedykolwiek zabrakło. Jeżeli bowiem, zabraknie bożego błogosławieństwa, wszelkie ludzkie działania staną się niepowodzeniem.
“Przemień mnie w siebie, bym jak Ty stał się chlebem ”
Uczestnictwo w procesji Ciała i Krwi Chrystusa, powinno stanowić świadome podłoże do modlitwy o przemienienie naszego życia i stanie się dla innych chlebem. W tym kontekście ,chleb nie oznacza pokarmu cielesnego, lecz poniekąd pokarm duchowy, przejawiający się nierzadko w dobroci względem innych ,bardziej potrzebujących, słowie pocieszenia czy nawet zwykłym uśmiechu i życzliwości.
Cokolwiek czynicie, z serca wykonujcie jak dla Pana, a nie dla ludzi, świadomi, że od Pana otrzymacie dziedzictwo wiekuiste jako zapłatę (Kol 3,23).
Kończąc swoje rozważania, pragnę wszystkim nam życzyć, tego byśmy umieli stawać się dla innych chlebem codziennym, przywracającym jednocześnie sens, życiu każdego człowieka powołanego do miłości.
Katarzyna Oberda
Wspieraj niezależne wydawnictwo:
Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!
