Najprawdziwsza unia pod słońcem i najbardziej europejska miała miejsce w Średniowieczu. Powstała ona na fundamencie cywilizacyjnym kultury helleno-romańskiej tudzież chrześcijańskich wartości duchowych. Cała Europa wzrastała i rozwijała się niezmiernie dynamicznie w łonie Świętej Matki – Kościoła. Najwyższym autorytetem oraz duchowym przywódcą Europejczyków – jako wikariusz Chrystusa na ziemi – był papież. Od niego i przezeń poświęcone korony otrzymywali europejscy, katoliccy królowie, pomazańcy Boży, którzy, nawet jeżeli się wzajemnie zwalczali, mieli tę świadomość, iż w istocie są w katolickiej rodzinie dla siebie braćmi. Rolę ówczesnego “internetu” pełniła łacina – katolicki, czyli powszechny język Kościoła, a także język uniwersytetów, nauki i kultury, i zarazem duchowieństwa oraz wszystkich pozostałych światłych Europejczyków. To właśnie w Średniowieczu, a ściśle mówiąc w XIII wieku filozofia świata Zachodu osiągnęła swoje apogeum, a w jej łonie jęły rodzić się i rozwijać dyscypliny szczegółowe. W tymże wieku powstała również Święta Inkwizycja, w skład której wchodzili starannie wykształceni, światli sędziowie, i która to wprowadziła wszystkie racjonalne i humanitarne zdobycze naszego sądownictwa i więziennictwa stanowiące współcześnie chlubę tzw. wielkich demokracji świata Zachodu, a nawet więcej.
Cały artykuł przeczytać można na łamach drugiego numeru kwartalnika Magna Polonia, którego nakład powoli już się kończy, a który można nabyć tutaj:
Wspieraj niezależne wydawnictwo:
Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!
