Dla motyli istotniejsza jest bliskość lasów niż pól uprawnych. Sprzyja to różnorodności gatunkowej – wynika z badania 32 tys. owadów przeprowadzonego przez specjalistów z Linköping University i Swedish University of Agricultural Sciences (SLU) w Uppsali.
Półnaturalne łąki są w Szwecji jednymi z najbogatszych w gatunki środowisk, z mnóstwem roślin i motyli. Niestety, ich obszar zmniejszył się w ostatnich 100 latach o 90 proc. Są one obecnie zachowywane jako niewielkie fragmenty krajobrazu, a to powoduje duży spadek liczebności pewnych gatunków motyli, w niektórych miejscach w Szwecji doprowadzając do ich wyginięcia.
Naukowcy, którzy opisują swoje wnioski w „Landscape Ecology”, zastanawiali się, jak otoczenie tych fragmentarycznych łąk wpływa na różne gatunki motyli w południowej Szwecji. Zaobserwowali w sumie 32 tys. motyli należących do 77 gatunków.
„Niektóre rezultaty są naprawdę ekscytujące i świadczą o tym, że na różnorodność na półnaturalnych łąkach wpływają inne czynniki niż tylko właściwości samych tych obszarów. Otoczenie jest równie ważne dla motyli. Jeśli łąki są otoczone dużą ilością pól uprawnych, liczba gatunków jest mniejsza” – powiedział Karl-Olof Bergman z wydziału fizyki, chemii i biologii Linköping University.
Różnorodność gatunków motyli była większa na łąkach o dużych powierzchniach. Istotne też było, jeśli łąka otoczona była lasem. „Lasy zawierają w sobie elementy przydatne motylom, jak skraj lasu, linie energetyczne czy polany. W połączeniu z półnaturalnymi łąkami lasy mogą stanowić otoczenie, w którym motyle świetnie funkcjonują. Dla odmiany pola uprawne mają niewiele do zaoferowania owadom, a dostępne zasoby dają korzyści tylko kilku gatunkom” – podkreśla Karl-Olof Bergman.
Różne gatunki motyli reagują odmiennie na otaczający je krajobraz. Niektóre były szczególnie wrażliwe na bezpośrednie sąsiedztwo, podczas gdy na inne wpływ miało dalsze otoczenie łąk.
„Wyniki są istotne, jeśli zamierzamy ochronić motyle i inne owady zapylające na obszarach wiejskich i stworzyć otoczenie, które pomoże im przetrwać. Najbogatsze gatunkowo regiony w południowej Szwecji mają wciąż relatywnie duże półnaturalne łąki” – zaznaczył badacz.
Nauka w Polsce – PAP
Wspieraj niezależne wydawnictwo:
Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!
