W stoczni Remontowa Shipbuilding w Gdańsku położono w środę stępkę pod nowoczesny niszczyciel min projektu 258 Kormoran II. To drugi z serii trzech okrętów budowanych dla Marynarki Wojennej RP.
„Położenie stępki jest – zaraz po tzw. cięciu blach – istotnym kamieniem milowym realizacji każdego projektu stoczniowego, wieńczącym zakończenie obróbki prefabrykacji wstępnej kadłuba i rozpoczynającym etap montażu poszczególnych elementów statku w całość” – wyjaśniła rzeczniczka Remontowa Shipbuilding S.A., Aleksandra Tesmer.
Uroczystość cięcia blach miała miejsce we wrześniu 2018 r.
Okręt budowany jest na mocy kontraktu, który został podpisany w końcu grudnia ub.r. Umowa dotyczyła dostawy dwóch niszczycieli min typu Kormoran wraz z trzema pakietami wsparcia logistycznego.
Zamawiającym jest Inspektorat Uzbrojenia Ministerstwa Obrony Narodowej, a wykonawcą – konsorcjum, w którym rolę lidera pełni gdańska stocznia Remontowa Shipbuilding; w jego skład wchodzą też: Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Centrum Techniki Morskiej S.A. w Gdyni oraz PGZ Stocznia Wojenna.
Wartość kontraktu obejmującego wykonanie dwóch niszczycieli przekracza 1,1 mld zł. Umowa zakłada, że okręty zostaną dostarczone do stycznia 2020 r. i do końca listopada 2021 r.
Marynarka Wojenna dysponuje już jednym okrętem typu Kormoran, zaprojektowanym w biurze Remontowa Marine Design & Consulting i zbudowanym przez stocznię Remontowa Shipbuilding S.A. Ta prototypowa jednostka weszła do służby w Marynarce Wojennej pod koniec listopada ub.r. Otrzymała nazwę ORP Kormoran i została przekazana 8. Flotylli Obrony Wybrzeża.
Podobnie jak prototyp, także okręt, pod którego położono w środę stępkę, posiadać będzie kadłub ze stali amagnetycznej.
„Prefabrykacja, montaż sekcji, bloków i kadłuba przebiega w specjalnej hali w kontrolowanych warunkach, m.in. temperatury, wilgotności i czystości powietrza” – poinformowało biuro prasowe firmy Remontowa Shipbuilding.
Okręty typu Kormoran przeznaczone są do działań bojowych prowadzonych przez polską Marynarkę Wojenną na Bałtyku, Morzu Północnym i na innych akwenach w ramach wspólnych operacji morskich NATO.
Główne zadania pierwszego z okrętów zbudowanych w ramach projektu Kormoran II to poszukiwanie, klasyfikacja oraz identyfikacja min morskich, ich niszczenie; przeprowadzanie okrętów i statków przez rejony zagrożenia minowego, obrona przeciwminowa jednostek morskich, rozpoznawanie torów wodnych, zdalne sterowanie samobieżnymi nawodnymi platformami przeciwminowymi (trałami, pojazdami holującymi sonary), poszukiwanie oraz zwalczanie sił i środków dywersji w rejonach portów i kotwicowisk, udział w akcjach ratowniczych. Kormoran może również stawiać miny.
Długość okrętów typu Kormoran wynosi 58,5 m, szerokość – ponad 10 m, a wyporność 830 t. Załoga liczy 45 osób. Główna broń prototypowego Kormorana to bezzałogowe aparaty do walki minowej. Okręt jest także uzbrojony w armatę 23 mm, trzy wielkokalibrowe karabiny maszynowe 12,7 mm i trzy wyrzutnie rakiet przeciwlotniczych Grom. Jednostka została wyposażona w system zarządzania walką SCOT-M.
Dwie jednostki typu Kormoran, które zbuduje konsorcjum z gdańską stocznią w roli lidera, mają nosić nazwy Albatros i Mewa. Zastąpią one okręty zwodowane w połowie lat 60-tych.
/Radio Maryja/
Wspieraj niezależne wydawnictwo:
Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!
