Nie milkną echa konfliktu pomiędzy Januszem Korwin-Mikke oraz kierownictwem Konfederacji, której przewodzi m.in. Sławomir Mentzen. Starym zwyczaje, w głowie Korwin-Mikkego pojawił się pomysł powołania nowej partii.
Janusz Korwin Mikke zakłada nową partię. Co więcej, w jej skład ma wejść Stanisław Michalkiewicz. Taki wniosek można wysnuć z jednego z jego nowych wpisów na X. Czytamy w nim: Czas ugasić jeszcze jeden pożar, zdmuchnąć jeszcze jedną świecę, zamknąć poprzedni i otworzyć kolejny rozdział. Już jutro o 12:00 konferencja prasowa ws. nowego projektu politycznego.
Co ciekawe, polityk zamieścił pod wpisem swoje zdjęcie w towarzystwie publicysty Stanisława Michalkiewicza. Czyżby był to znak, że Michalkiewicz ma powrócić do czynnej polityki i wesprzeć swojego starego znajomego w tworzeniu nowej formacji?
Janusz Korwin-Mikke urodził się 27 października 1942 roku w Warszawie. W 1959 roku ukończył VI LO im. Tadeusza Reytana. W latach 1960-1968 studiował na Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Matematyki i równolegle na Wydziale Filozofii. Był wieloletnim liderem Unii Polityki Realnej, a obecnie szefem Kongresu Nowej Prawicy.
W 1964 został zatrzymany podczas rozlepiania ulotek z tekstem Listu 34 protestującego przeciwko zaostrzeniu cenzury i polityce kulturalnej władz. Korwin-Mikke został de facto zawieszony w prawach studenta i na 10 dni trafił do aresztu. W marcu 1968 roku po wiecu na Politechnice Warszawskiej powtórnie został aresztowany.
9 kwietnia 1982 roku został internowany w Ośrodku Odosobnienia w Warszawie-Białołęce. W areszcie przebywał do lipca tego roku. W tym też roku został relegowany z uczelni. W 1970 roku, dzięki wstawiennictwu dziekana Wydziału Filozofii i Socjologii, mógł kontynuować naukę w trybie eksternistycznym. W 1970 roku zdał egzamin magisterski z filozofii.
Janusz Korwin-Mikke w latach 1962-82 był członkiem Stronnictwa Demokratycznego. Wystąpił z SD, gdy w czasie stanu wojennego jego klub zagłosował w Sejmie za ustawą o przymusie pracy (tzw. ustawa anty-pasożytnicza).
W 1984 roku założył (wraz ze Stefanem Kisielewskim) Partię Liberałów Prawica. W latach 1986-1989 był redaktorem naczelnym i publicystą podziemnego pisma konserwatystów i liberałów “Stańczyk”. W roku 1987 założył Ruchu Polityki Realnej (od 1989 roku przekształcony w Unię Polityki Realnej). Był też wieloletnim prezesem tej partii (1990-1997 i 1999-2002). W latach 1991-1993 był posłem.
Po 1993 roku Korwin-Mikke zanotował serię politycznych porażek. Trzykrotnie (w 1993, 1997 i 2001) kandydował w wyborach do parlamentu. W 2004 roku ubiegał się o wybór do Parlamentu Europejskiego. W tym samym roku dwukrotnie walczył w wyborach uzupełniających do Senatu. Polityk czterokrotnie kandydował też na fotel prezydenta Polski. Wszystkie te starty zakończyły się fiaskiem.
W marcu 2011 roku została zarejestrowana partia Unia Polityki Realnej – Wolność i Praworządność, na czele której stanął sam Korwin-Mikke. Po 1,5 miesiąca UPR-WiP przekształciła się w Kongres Nowej Prawicy.
Zła passa zakończyła się w 2014 roku, kiedy to kierowany przez Korwin-Mikkego KNP w wyborach do europarlamentu zajął czwarte miejsce, uzyskując 7,15 proc. głosów poparcia. Sam Korwin-Mikke uzyskał mandat europosła.
W 2019 roku został posłem na sejm RP z ramienia Konfederacji. Jego mandat nie został przedłużony w ostatnich wyborach parlamentarnych z 2023 roku.
Czas ugasić jeszcze jeden pożar, zdmuchnąć jeszcze jedną świecę, zamknąć poprzedni i otworzyć kolejny rozdział. Już jutro o 12:00 konferencja prasowa ws. nowego projektu politycznego. pic.twitter.com/ToXvZyr6dN
— Janusz Korwin-Mikke (@JkmMikke) December 12, 2023
Polecamy również: Surogacja narusza naturalne potrzeby dziecka
Wspieraj niezależne wydawnictwo:
Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!
