Felietony

Jest jak leśna zjawa – żyje w lasach białostockiego Nadleśnictwa Giżycko

Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!

W lasach białostockiego Nadleśnictwa Giżycko żyje ok. 2 tys. saren. Jednak jest wśród nich jedna wyjątkowa, gdyż koloru białego. W naszym kraju taki nietypowy osobnik rodzi się raz na kilka lat, a samo odnalezienie takiej sarny jest nie lada sztuką.

Sarnę albinoskę sfotografował Jan Olchówka na co dzień członek Polskiego Związku Fotografów Przyrody, którego w ramach współpracy o niezwykłej sarnie poinformował jeden z miejscowych podleśniczych.

Albinizm (bielactwo) to bardzo rzadka cecha występująca wśród wszystkich gatunków kręgowców. Objawia się charakterystycznymi nietypowymi dla danego gatunku zmianami ubarwienia skóry, włosów, piór czy też tęczówek oczu, które przybierają kolor biały.

Wśród ssaków albinizm stwierdza się raz na około 100 tys. urodzeń. U ssaków jeleniowatych żyjących w naszym kraju albinizm występuje niezmiernie rzadko i zazwyczaj spotykany jest prawie wyłącznie u danieli.

Przyczyn powstawania albinizmu poszukiwano już za czasów Karola Linneusza, czyli od połowy lat czterdziestych XVIII w. Zaobserwowano wtedy, że bielactwo może być cechą dziedziczną, której przyczyn postawania w XVIII w. dokładnie nie rozumiano. Dziś wiadomo, że dziedziczenie albinizmu jest uwarunkowane przez jedną parę genów odpowiedzialnych za niewytwarzanie tyrozynazy, enzymu będącego katalizatorem podczas procesu powstawania melaniny, pigmentu odpowiedzialnego za ciemne ubarwienie.

Mimo iż szansa na spotkanie w lesie albinosa jest mała, to jakby tego było mało, okazuje się, że tzw. albinos albinosowi nie równy. Badacze rozróżniają albinosy prawdziwe nazywane też właściwymi, u których występuje zupełny brak pigmentów w komórkach oraz tęczówce oczu oraz albinosy częściowe, u których białe części ciała spowodowane brakiem melanin występują tylko w kilku wybranych partiach ciała.

Trzecią odmianą albinizmu jest leukalizm zwany też albinizmem leucyjskim, polegającym na częściowej utracie barwy różnych fragmentów ciała za wyjątkiem oczu. Przyczyną leukalizmu jest utrata innych pigmentów niż te pochodzące z grupy melanin.

/lasy.gov.pl/

Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!