Rocznica “Uczty u Wierzynka” czyli zjazdu środkowoeuropejskich monarchów, którego gospodarzem był polski król Kazimierz Wielki.
Dziś w naszym kalendarium przyjrzymy się polityce zagranicznej Kazimierza Wielkiego.
Kazimierz Wielki postanowił wykorzystać impas w stosunkach międzynarodowych, do którego doszło w 1363 roku. W jego zainteresowaniu pozostawał zwłaszcza konflikt pomiędzy królem czeskim i cesarzem w jednej osobie – Karolem IV i królem węgierskim Ludwikiem Andegaweńskim. Polski władca wystąpił w roli arbitra pomiędzy zwaśnionymi stronami i zaprosił je na spotkanie w Krakowie.
W zjeździe ostatecznie uczestniczyli:
- cesarz Karol IV i jego syn Wacław
- władca Węgier Ludwik Andegaweński
- król Cypru Piotr de Lusignan
- książę świdnicko-jaworski Bolko II
- książę mazowiecki Siemowit
- Władysław opolski
- margrabia Moraw Jan
- margrabia brandenburski Otton Wittelsbach
- nuncjusz papieski Jan
Zjazd krakowski trwał około tygodnia. Najzacniejszych gości (w tym cesarza i królów) rozlokowano na Wawelu. Resztę przybyszów zakwaterowano w domach bogatych mieszczan.
Najważniejszym wydarzeniem było pogodzenie się dotychczasowych antagonistów – Karol IV i Ludwik Andegaweński podali sobie dłonie i zaprzysięgli pokój. Oprócz tego monarchowie rozmawiali też na temat krucjaty przeciwko innowiercom. Wątek ten podniósł król cypryjski Piotr, spośród uczestników zjazdu najbardziej zainteresowany poskromieniem muzułmanów. Piotr był wytrawnym dyplomatą, ponieważ w świetle dostępnego materiału źródłowego zdołał przekonać do udziału w krucjacie wszystkich królów i książąt obecnych w Krakowie.
Jak się jednak później okazało, z obietnic krucjatowych nie wyszło praktycznie nic.
Wszystkim decyzjom, które podjęto w stolicy ówczesnej Polski, towarzyszyły różnego rodzaju zabawy i biesiady. Szerokimi strumieniami lało się piwo i wino. Służba króla Kazimierza dbała o to, by wielkie kadzie i beczki z trunkami były cały czas pełne. Chociażby z tego powodu syn Władysława Łokietka jako organizator całej uroczystości nie mógł zostać posądzony przez biesiadników o skąpstwo.
Kazimierz starał się umilić gościom czas spędzony w jego państwie jak najlepiej. Kraków stał się też areną walki. Zorganizowano w nim bowiem turniej rycerski. Udział w nim wzięły wszystkie koronowane głowy obecne na zjeździe. Każdy z monarchów zadbał o odpowiednią oprawę, przywdziewając pięknie zdobione zbroje. Walczono indywidualnie i zbiorowo. Okazało się, iż najlepiej kopią władał król Piotr, który w serii pojedynków pokonał swoich konkurentów.
Historia zapamiętała zjazd z 1364 roku głównie dzięki wspaniałej uczcie, jaką urządził gościom osławiony Mikołaj Wierzynek w dniu 22 września 1364 roku.
Poprzedni wpis z naszego kalendarium dostępny jest tutaj.
Wspieraj niezależne wydawnictwo:
Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!
