Felietony

LIST DO REDAKCJI – PATRIOTYZM PREZYDENCKI – DUDY I POROSZENKI

Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!

Poniżej pragnę wykazać jak sprawę zbrodni ukraińskich nacjonalistów (OUN-UPA) na Polakach traktuje strona polska, w tym szczególnie prezydent Andrzej Duda a jak strona ukraińska w tym prezydent Poroszenko.

Nowelizacja ustawy o IPN, wprowadzała karę grzywny lub pozbawienia wolności do lat trzech za przypisywanie Polakom odpowiedzialności m.in. za ludobójstwo popełnione na Żydach w czasie wojny. Ostatecznie sankcje te zostały w czerwcu ub. roku uchylone kolejną nowelizacją przez rząd i parlament przy akceptacji prezydenta. Ta haniebna rejterada nastąpiła pod naciskiem ambasad: amerykańskiej i izraelskiej oraz Światowego Kongresu Żydów, należy zaznaczyć ze podobne ustawy broniące honoru i godności państwa posiada wiele krajów europejskich jak też państwo Izrael

Więcej pod https://wpolityce.pl/polityka/380366-ustawa-o-ipn-jest-kontrowersyjna-sprawdz-jakie-prawo-dot-znieslawiania-narodu-i-negacji-holokaustu-obowiazuje-w-innych-krajach

W ustawie pozostały jednak przepisy dotyczące m.in. zbrodni ukraińskich nacjonalistów, które w połączeniu z art. 55 ustawy o IPN miały umożliwić wszczynanie postępowań karnych wobec tych osób, które zaprzeczają np. zbrodni wołyńsko-galicyjskiej, dokonanej na Polakach przez Ukraińską Powstańczą Armię w okresie II wojny światowej. Zgodnie z art. 55 ustawy o IPN negacja tego rodzaju zbrodni zagrożona miała być karą grzywny lub pozbawienia wolności do lat trzech.

Zgodnie z ustawą o IPN, zbrodniami ukraińskich nacjonalistów (również tych ukraińskich formacji, które kolaborowały z III Rzeszą Niemiecką) są “czyny popełnione przez ukraińskich nacjonalistów w latach 1925-1950, polegające na stosowaniu przemocy, terroru lub innych form naruszania praw człowieka wobec jednostek lub grup ludności”. Przepisy także głosiły, że taką zbrodnią było m.in. ludobójstwo na obywatelach II RP na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej.

Przepisy te zaskarżył do Trybunału Konstytucyjnego prezydent Andrzej Duda, wskazując, że pojęcia “ukraińscy nacjonaliści” i “Małopolska Wschodnia” są nieprecyzyjne.

W rezultacie na posiedzeniu w dniu 17.01.2019 r. TK orzekł, że przepisy noweli ustawy o IPN w części dot. zbrodni ukraińskich nacjonalistów są niezgodne z konstytucją.

Sprawą w TK zajmował się skład pięciu sędziów. Przewodniczącą jest prezes TK Julia Przyłębska, a sprawozdawcą sędzia Andrzej Zielonacki. W składzie byli też sędziowie: Grzegorz Jędrejek, Zbigniew Jędrzejewski i Michał Warciński.

To wstyd, hańba i rozpacz, brak słów, jeżeli prezydent Duda uważał że niektóre sformułowania są nieprecyzyjne, to powinien zaproponować własne. Tysiące Polaków (od 100 do 200 tys), kobiet, starców, nawet dzieci nienarodzone zamordowane w sposób okrutny – genocidum atrox a Pan Prezydent bawi się w wnioski formalne. Gdzie On chodził do szkół, w jakim środowisku się wychowywał? A TK pomimo że ostatnio zmienił swój skład personalny ale jak widać rządzi tam ”tchórzliwy duch poprawności antypatriotycznej”.

Nasz prezydent A.Duda nawet nie zaangażował się na wymuszeniu na Ukrainie by pozwoliła na ekshumację kości pomordowanych Polaków na Kresach, by zgodnie z powinnością zapewnić chrześcijański pochówek i upamiętnienie.

Natomiast strona ukraińska na czele z prezydentem Poroszenko, to potraktowała swoich rezunów z wielką atencją i zagroziła że będzie karać wszystkich, którzy tych rezunów nie uważają za herojów. Obecnie na Ukrainie obowiązuje ustawa „O prawnym statusie i uczczeniu pamięci bojowników o niepodległość Ukrainy w XX wieku” uchwalona w 2014 roku.

Głównym celem ustawy jest „przywrócenie, zachowanie i  uczczenie pamięci narodowej i walki bojowników o niepodległość Ukrainy”. Za bojownika o niepodległość uznaje się każdą osobę, która uczestniczyła we wszystkich formach zbiorowej i indywidualnej walki politycznej lub zbrojnej na rzecz Ukrainy w XX wieku. Wymienia ona kilkadziesiąt organizacji, które uczestniczyły w walkach o niepodległość i przyczyniły się do restytucji państwa w 1991 roku. Ustawa wymienia m.in.: Organizację Ukraińskich Nacjonalistów, Ukraińską Powstańczą Armię, Ukraińską Radę Główną Wyzwoleńczą. Projekt ustawy zgłosił poseł Jurij Szuchewycz, co nie pozostaje bez znaczenia, ponieważ jego ojciec był dowódcą UPA. Dokument przewiduje zmiany w Kodeksie Karnym, w wyniku których publiczne zaprzeczanie zasadności walki o niepodległość Ukrainy w XX wieku podlega karze grzywny do 850 hrywien lub pozbawienia wolności na okres do sześciu miesięcy. W przypadku, gdy tego samego czynu dopuści się przedstawiciel władzy lub zorganizowana grupa, albo w warunkach recydywy, lub za pomocą środków masowej informacji – kara powinna wynosić do 170 000 hrywien, lub pozbawienia wolności na okres do 5 lat. Państwo uznaje stopnie wojskowe i odznaczenia nadane w organizacjach wymienionych przez ustawę, dopuszcza przyznawanie przywilejów socjalnych weteranom oraz ich rodzinom, a także możliwość przyznawania innych świadczeń i ulg przez samorząd terytorialny. Ustawa przewiduje także kary za lekceważenie weteranów oraz negowanie legalności i słuszności ich działań. Co ciekawe, odnosi się to także do obcokrajowców znieważających członków wymienionych formacji.

Koniecznie należy tu przypomnieć, że ustawę tą uchwalono pomimo, że już 25 lutego 2010 Parlament Europejski uchwalił rezolucję potępiającą decyzję prezydenta Juszczenki o mianowaniu Bandery i Szuchewycza bohaterami Ukrainy.

Działalność wymienionych organizacji OUN-UPA opierała się na ideologii integralnego nacjonalizmu Dmytro Doncowa. Doktryna została formalnie przyjęta za podstawy ideologiczne OUN na I Kongresie Ukraińskich Nacjonalistów w 1929 roku. Kongres ten w swojej uchwale założył wprowadzenie ustroju totalitarnego w odzyskanym państwie, w którym niepodzielną władzę sprawować będzie jeden ruch polityczny z wodzem narodu i elitą.

Dr Dymitr Doncow – napisał książkę, nazywaną “Biblią ukraińskiego nacjonalizmu”.
Dzieło, o prozaicznym tytule Nacjonalizm, stało się inspiracją dla niezliczonych zbrodni w okresie nadchodzącej wojny. W tym samym stylu napisano Katechizm ukraińskiego nacjonalisty, który był rozpowszechniany w formie broszury i zawierał parodię chrześcijaństwa takich jak: 10 przykazań ukraińskiego nacjonalisty, 44 prawideł życia, 12 cech charakteru ukraińskiego nacjonalisty oraz poezję zagrzewającą do walki o wolną Ukrainę. Z tego dekalogu wymienię tylko trzy „przykazania”;

7). Nie zawahasz się spełnić największej zbrodni, kiedy tego wymaga dobro sprawy.
8). Nienawiścią oraz podstępem będziesz przyjmował wrogów Twego Narodu.
10). Będziesz dążył do rozszerzenia siły, sławy, bogactwa i obszaru państwa ukraińskiego nawet drogą ujarzmienia cudzoziemców.

Wielu twierdzi, że to ideologia integralnego nacjonalizmu głoszona przez Dmytro Doncowa spowodowała skalę niewyobrażalnych zbrodni jakich dokonał naród ukraiński pod przywództwem OUN-UPA. Ja natomiast twierdzę, że ta ideologia trafiła po prostu na podatny grunt jakim cechował się naród ukraiński, Ideologia Dmytro Doncowa była opublikowana dopiero w 1926 r. Trzeba też przyznać że były liczne wyjątki i w czasie tego krwawego genocidum atrox niektórzy Ukraińcy pomagali i ostrzegali Polaków za co, gdy wyszło to na jaw, ponosili ci Ukraińcy razem z rodzinami męczeńską śmierć z rąk swoich rodaków.

Moją opinię potwierdzają wyniki sejmowej komisji śledczej o ukraińskich zbrodniach na ludności polskiej z 1919 r. pod tytułem „ O okrucieństwach hajdamackich” a tezy ideologii Dmytro Doncowa były opublikowane dopiero w 1926 r.

W maju 1919 r. wojska polskie opanowały Galicję Wschodnią. Wtedy to wyszły na jaw okrucieństwa i zbrodnie dokonane na Polakach przez Ukraińców podczas ich półrocznego panowania w tym regionie. W celu zbadania okrucieństw ukraińskich powołana została specjalna sejmowa komisja śledcza. Należy przy tym zaznaczyć, że wspomniana komisja sejmowa mogła działać jedynie na terenach już wyzwolonych przez Polaków. Podam tylko dwa przykłady,

1) Mordowanie jeńców – W Szkle i w lesie Grabnik k/Szkła, gdzie rozstrzelano 17 żołnierzy, rannych Polaków. Jednemu udało się uciec. Zwłoki były odarte z odzieży i nosiły ślady licznych ran postrzałowych, co stwierdzono w protokole z dn. 27 kwietnia 1919 r. z ekshumacji zwłok. Podobnie stało się z 26 jeńcami polskimi w Janowie. Księdza Rysia z Wiśniewa zakopano żywcem do góry nogami. Drugiego księdza zamordowano i wrzucono do jamy poprzednio przez niego wykopanej. Grzebanie żywcem powtarzało się bardzo często, co stwierdzają protokoły sądowe”

2) Zhańbienie kościołów – Przede wszystkim rabowano w pierwszym rzędzie dwory i kościoły, przy tym wiele kościołów zostało zhańbionych. Mamy dotąd zanotowane kościoły: w Zbarażu, we Fradze, Samborze, Wieruszowie i inne. We Fradze np. nie dość, że w kościele pootwierano i zabierano wszystkie naczynia liturgiczne, nie dość, że w kościele zrobiono wychodek, ale poza tym muzykalny jakiś podoficer siadł na chórze i zagrał na organach tańce, a pijana dzicz zaczęła tańczyć w kościele. Tego rodzaju obrazy, jak ciągnienie przez bawiących się, figury Matki Bożej lub Pana Jezusa do studni, ażeby się napił wody i oświadczenie, że pić nie chce, żeby sobie wąsów nie zamoczył itd. te dowcipy przy pohańbieniu kościołów były częste.

Wiedza o zbrodniach ukraińskich na Polakach z okresu II-ej w.ś. jest w zasadzie dosyć znana ale o zbrodniach z okresu I-ej w.ś. w zasadzie żadna. O tym można się dowiedzieć z dokumentów prezentowanych pod linkiem

http://niezwykle.com/o-okrucienstwach-hajdamackich-o-ukrainskich-zbrodniach-na-ludnosci-polskiej-z-1919-ktore-ujawnila-sejmowa-komisja-sledcza/

Pomimo tych zbrodni władze II-ej Rzeczpospolitej wierzyły naiwnie, że z Ukraińcami można pokojowo wspólnie egzystować w jednym państwie a w rezultacie najwięksi zwolennicy ugody polsko-ukraińskiej zginęli w zamachach z rąk nacjonalistów ukraińskich tj. wiceprzewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych Tadeusz Hołówko w 1931 r. a Minister Spraw Wewnętrznych Bronisław Pieracki w 1934 r. A co najważniejsze, obecnie ci zamachowcy są honorowani na Ukrainie jako bohaterowie.

Ukraińcy też poskarżyli się na władze RP na rzekome prześladowania i gwałty ze strony polskiej na Ukraińcach ale 30 stycznia 1932 r. Liga Narodów oddaliła skargę Ukraińców – “Polska nie prowadzi przeciwko Ukraińcom polityki prześladowań i gwałtów” – tak brzmiał fragment uchwały Ligi Narodów.

Warto by obecne władze III-ej Rzeczpospolitej , w tym szczególnie prezydent A.Duda, wiedziały i znały przeszłość i doświadczenia własnego narodu żeby nie było, że i po szkodzie jesteśmy naiwni.

22.01.2019 Czesław Buksiński

Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!