Popiersie seniora i cyfrowe wizerunki młodej kobiety i młodego mężczyzny to efekt badań prowadzonych na czaszkach ludzkich odnalezionych na wczesnośredniowiecznym grodzisku. Wygląd dawnych mieszkańców Górnych Łużyc zrekonstruowali antropolodzy, archeolodzy i artyści plastycy.
Trzy rekonstrukcje wykonał zespół prof. Barbary Kwiatkowskiej z Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu we współpracy z artystami plastykami z wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych. Dwie męskie czaszki i jedną żeńską odnaleziono w miejscowości Göda w zachodniej Saksonii.
„Datowania radiowęglowe szczątków ludzkich wykazały, że cmentarzysko na majdanie grodziska funkcjonowało pomiędzy końcem wieku XV a początkiem XVII, to znaczy w czasach, kiedy gród był już opuszczony. Wygląd starszego mężczyzny odtworzono w postaci pełnoplastycznego realistycznego popiersia. Rekonstrukcje wyglądu młodszego mężczyzny i młodej kobiety wykonano cyfrowo. Po odkryciu prawie sto lat temu, sądzono, że pochówki te pochodzą z wczesnego średniowiecza. Dlatego włączyliśmy je do naszego projektu badań nad pograniczem polsko-niemieckim sprzed tysiąca lat. Pozwoliło to zweryfikować ich chronologię – okazało się, że te groby są o wiele młodsze, niż sądzono do tej pory. To kolejny przykład, że warto prowadzić re-analizy dawniejszych odkryć archeologicznych z użyciem nowoczesnych narzędzi badawczych” – tłumaczy dr Paweł Konczewski archeolog z UPWr.
Rekonstrukcje są prezentowane w Muzeum Miejskim w Budziszynie na wystawie poświęconej okresowi wczesnego średniowiecza na Górnych Łużycach – krainie geograficzno-historycznej położonej współcześnie po obu stronach granicy polsko-niemieckiej. Wystawę zrealizowano w ramach polsko-niemieckiego projektu naukowego i edukacyjnego „1000 lat Górnych Łużyc – ludzie, grody, miasta”.
PAP – Nauka w Polsce
Wspieraj niezależne wydawnictwo:
Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!
