Grupy łowców-zbieraczy, które zamieszkiwały nad Bałtykiem pomiędzy 7 tys. a 6,5 tys. lat temu, miały różnorodną dietę. Decydował o tym nie tyle obszar, na którym zamieszkiwały, co preferencje kulturowe. Innymi słowy, mimo że zasoby na danym obszarze mogły być podobne, to kuchnia każdej z grup wyglądała inaczej.

Świadczą o tym wyniki badań fragmentów ceramiki, które znaleziono w rejonie nadbałtyckim.

Międzynarodowy zespół, w którego skład wchodzili również naukowcy z Polski – z UMK w Toruniu, Instytutu Archeologii i Etnologii PAN oraz Muzeum Podlaskiego w Białymstoku, analizował ponad 500 fragmentów ceramiki z 60 stanowisk archeologicznych.

Okazało się, że istnieją duże rozbieżności w preferencjach i praktykach kulinarnych między grupami. Dotyczyło to nawet tych obszarów, na których znaleźć można było podobne pożywienie.

Ceramika używana była do przechowywania i przygotowywania tak różnorodnych pokarmów, jak ryby morskie i słodkowodne, mięso fok, bobrów, dzików, jeleni, orzechy i rośliny.

Ku zaskoczeniu naukowców okazało się, że na niektórych fragmentach ceramiki odnaleźć można było ślad przechowywania nabiału. Sugeruje to, że grupy łowców-zbieraczy wchodziły w interakcje z wczesnymi rolnikami.

„Ten produkt został albo wymieniony, albo nawet zrabowany pobliskim rolnikom” – dodaje główny autor, Harry Robson z University of York (W. Brytania).

Więcej informacji tutaj.

PAP – Nauka w Polsce