Wiadomości

Protureccy bojownicy zdobyli miasto Sarakib, ważny węzeł komunikacyjny w prowincji Idlib

Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!

Protureccy bojownicy, którzy 24 lutego podjęli ofensywę na kierunku Sarakib, nie zwalniają tempa i dziś nad ranem zdobyli to stanowiące ważny węzeł komunikacyjny miasto, w którym autostrada M5, biegnąca z Damaszku do Aleppo, łączy się z autostradą M4, prowadzącą z Latakii.

Przypomnijmy, że w pierwszych dniach lutego miała miejsce pierwsza bitwa o Sarakib, która zakończyła się zdobyciem tego miasta przez syryjskie siły rządowe w dniu 6 lutego. W walkach o to miasto aktywny udział wzięły wówczas jednostki armii tureckiej, które w ten sposób po raz pierwszy czynnie włączyły się do trwającej w prowincji Idlib kampanii. I właśnie w mieście Sarakib poniosły one pierwsze straty w zabitych i rannych.

Turcy i protureccy bojownicy podjęli 10 lutego próbę odzyskania miasta, ale zakończyły się ona niepowodzeniem. Przez kolejne dziesięć dni na tym kierunku panował względny spokój, a punkt ciężkości działań przeniósł się do zachodniej części prowincji Aleppo

20 lutego wojska tureckie i formacje protureckich bojowników przy wsparciu artylerii natarły na wieś an-Najrab, a nieco później rozwinęły natarcie na wioski leżące na północny-zachód i południowy-zachód od miasta Sarakib. W sukurs syryjskim siłom rządowym przyszły rosyjskie samoloty Su-24, których atak okazał się rozstrzygający.

Obie strony w boju tym poniosły ogromne straty – dziesiątki zabitych po każdej ze stron, wiele zniszczonego sprzętu. Straty poniósł także personel turecki – dwóch zabitych i pięciu rannych. Zabici to członkowie załogi czołgu zniszczonego w ataku rosyjskiego samolotu.

Wieczorem, 22 lutego syryjskie siły rządowe podjęły potężne natarcie w południowej części prowincji Idlib, dokąd od kilku dni przerzucane były jednostki biorące uprzednio udział w operacji na zachodzie prowincji Aleppo. Głównym celem ataku stała się wieś Kafr Sadżna (na zachód od Hisz), a także wioski leżące na zachód od Ma’arrat an-Numan. Równocześnie rosyjskie lotnictwo atakowało miasteczka Has i Kafr Nubl, leżące na zachód od Ma’arrat an-Numan.

Od rana syryjskie siły rządowe rozwinęły ataki od południa. Celem uderzeń w tej operacji było wyparcie bojowników z górzystego regionu Dżabal al-Zawija, który był intensywnie bombardowany przez lotnictwo i ostrzeliwany przez ciężką artylerię. Turcy pospiesznie ściągnęli tam dużą kolumnę wojskową. W godzinach popołudniowych, 23 lutego siły rządowe zdobyły wioski Szajch Demis (na zachód od Hisz) i Hantunin (na północny-zachód od Ma’arrat an-Numan).

Wieczorem i w nocy syryjskie siły rządowe poczyniły dalsze postępy, zdobywając wioski Rakkaja, Kafr Sadżna i An-Nakajr, a w godzinach przedpołudniowych – dodatkowo wioski leżące na zachód od An-Nakajr. Po popołudniu w rękach sił rządowych znalazła się wioska Asz-Szajch Mustafa (na zachód od Kafr Sadżna) oraz leżące na północ od niej wsie Ma’arrat Hurma i Ma’arrat Zita. Tak więc wojska Asada coraz mocniej wdzierały się w głąb regionu Dżabal al-Zawija.

Ale gdy syryjskie siły rządowe z powodzeniem prowadziły natarcie w południowym Idlbie, protureccy bojownicy po raz kolejny uderzyli na An-Najrab i po kilkugodzinnym boju zdobyli tę strategiczną miejscowość. Kontynuując natarcie, przejęli kontrolę nad leżącymi na północny-wschód od An-Najrab wioskami Ma’arrat Illja i As Salihija, przy czym z tej drugiej musieli się następnie wycofać.

Tak więc mieliśmy do czynienia z ciekawą sytuacją – gdy siły rządowe prowadziły ofensywę w regionie Dżabal al-Zawija (w południowo-zachodnim Idlibie), siły protureckie rozwijały natarcie nieco dalej na północ, dążąc do odzyskania miasta Sarakib.

25 lutego wojska Asada zdobyły miejscowości leżące na południowy-zachód od Ma’arrat an-Numan, a mianowicie: Baskala, Has, Kafr Nubl oraz Hazzarin, a ponadto Baarbu (na zachód od An-Nakajr).

Następnego dnia w godzinach przedpołudniowych operujące w rejonie na zachód od Hazzarin pododdziały 25 Dywizji Sił Specjalnych (Tygrysy) zdobyły Ma’arrat Muks, a po południu – al-Fattirah i Miladża. Wieczorem w ich rękach znalazło się kilka kolejnych wiosek, a w końcu – ważna strategicznie miejscowość Kafr Uwajd.

Tymczasem posuwające się na ich lewym skrzydle pododdziały 4 Dywizji Zmechanizowanej, posuwające się w kierunku na Szahranaz oraz Liwa al-Kuds zdobyły w godzinach przedpołudniowych miejscowości: Kursaa, Szajch Dżurt, Tarmala, Luwajbijah i Sahrijah, a po południu – Hawarter.

W ten sposób zaczęła zaciskać się pętla okrążenia wokół sił protureckich w rejonie miejscowości Szahranaz. W nocy 26/27 lutego opuściły one zagrożony rejon, wycofując się na północ.

Z kolei protureccy bojownicy odzyskali 25 lutego leżącą na południowy-zachód od Sarakibu wieś San, po czym natarli na Dżobas, z którego jednak musieli się wycofać. 26 lutego natomiast zdobyli wsie As Salihija i Madżariz, a następnie Afis i al-Duwejr, przecinając w ten sposób autostradę M5. Turecka artyleria prowadziła w tym czasie intensywny ostrzał pozycji syryjskich sił rządowych w mieście Sarakib.

W nocy protureccy bojownicy, przy wsparciu tureckiej artylerii, rozwinęli natarcie na Sarakib, uwieńczone zdobyciem tego stanowiącego ważny węzeł komunikacyjny miasta, w którym autostrada M5, biegnąca z Damaszku do Aleppo, łączy się z autostradą M4, prowadzącą z Latakii. Z informacji dostępnych na twitterze można wnosić, że kluczową rolę w zdobyciu miasta Sarakib odegrały dywizje 2. Korpusu FSA. Obecnie oddziały protureckie nacierają na Dżobar.

Wojciech Kempa

Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!