Najpierw pojawiły się tajemnicze morskie organizmy ediakarskie, o wielorakiej symetrii, z wyglądu ni to rośliny, ni zwierzęta. Nazywa się je tradycyjnie fauną ediakarską (nazwa pochodzi od Wzgórz Ediakarskich w Australii). Okres ediakarski dobiegł końca ok. 580 mln lat temu.

Dotąd uważano, że fauna ediakarska wyginęła wskutek masowego wymierania. Po rzekomej, trwającej ponad 30 mln lat zapaści, nastąpiło coś, co nazwano w podręcznikach „eksplozją kambryjską”, kiedy to pojawiła się duża liczba nowych grup organizmów zwierzęcych.

Najnowsze badania naukowców z University of Cambridge (W. Brytania) dowodzą jednak, że nie było żadnego masowego wymierania organizmów ediakarskich wskutek globalnej katastrofy. Odbywało się raczej stopniowe wypieranie jednych organizmów przez inne.

A zatem owa rzekoma eksplozja organizmów sprzed 550 mln lat reprezentuje raczej stan, kiedy nowe organizmy całkowicie zdominowały ekosystemy po powolnej ekspansji. Początek ich ekspansji sięga jednak aż ediakaru.

Więcej tutaj.

/Nauka w Polsce – PAP/