Zdarza mi się pisać wiersze… i czasem publikować je na grupach poetyckich. Każda pozytywna reakcja na tę „twórczość” dodaje mi skrzydeł – szczególnie wyrażona przez osobę , której nieznam (chyba wszyscy rozumiemy dlaczego 😊).
Czasem wysyłam te moje wierszydełka (straszydełka!?) do antologii poetyckich, ale w konkursie (takim prawdziwym) nigdy jeszcze nie brałam udziału. Dlaczego zatem zdecydowałam się akurat na ten, czyli Częstochowski Przegląd Poetycki „Zapałki 2021”? Może czułam, że będzie szczęśliwy dla mnie, a może podświadomie wiedziałam, iż poznam cudownych, młodych ludzi z pasją, motywacją, pomysłem, odwagą…
A.K.W.: Jak zrodził się pomysł na konkurs?
Oliwier Stefański: Jak już Pani wie, jesteśmy grupą maturzystów. Nasz pomysł był mocno spontaniczny. W szkole dostaliśmy ulotkę informacyjną o olimpiadzie “Zwolnieni z teorii”. Na początku nie byliśmy przekonani, czy zabrać się za takie duże przedsięwzięcie, ale należymy do, wydaje nam się, dość kreatywnej części młodzieży i postanowiliśmy się sprawdzić. Chcieliśmy zrobić coś dla ulepszania otaczającej nas rzeczywistości.
Tworzycie bardzo kreatywny zespół. Jak się „odnaleźliście”?
Najmniejszy problem dotyczył utworzenia zespołu. Wszyscy należymy do tej samej klasy, a na co dzień jesteśmy przyjaciółmi, którzy mają za sobą parę wspólnych przygód. Każdy z nas jest w jakiś sposób utalentowany, co przekłada się na jakość naszej pracy; każdy również z nas lubi wyzwania, więc ostatecznie postanowiliśmy wziąć udział, mimo przewidywań tego, w jaki sposób sytuacja pandemiczna będzie wyglądała za parę miesięcy.
Wymieńmy skład grupy, proszę!
Uczniowie klasy 3c: Michał Blady, Julia Brodzińska, Katarzyna Rakoczy, Oliwier Stefański (czyli ja) i Kacper Wieczorek.
Utworzenie zespołu – najmniejszy problem. Co zatem stanowiło dla Was największe wyzwanie?
Oczywiście kwestie organizacyjne. Ale… moglismy liczyć na wsparcie pana Piotra Dłubaka, częstochowskiego fotografa, zarządcy kuratorium sztuki Konduktorownia. To właśnie on udostępnił nieodpłatnie nam budynek galerii. Współpracujemy również z teatrem, z którym już dwa lata temu mieliśmy okazję charytatywnie pracować. Obecnie planujemy pomóc dyrektor artystycznej wydać prywatny tomik poezji. Mamy pomniejsze partnerstwa z mediami a z miejsca pierwotnego od razu chętna była nam pomóc redaktor naczelna Gazety Częstochowskiej. Przez okres działania projektu poznaliśmy wiele wspaniałych osób, a jedną z nich jest prowadzący Studio Częstochowa. To amatorska i hobbystyczna inicjatywa wykonywana na jak najbardziej profesjonalnym poziomie. Studio, pomaga nam w nakręcaniu wywiadów i będzie również odpowiadać za transmisję podsumowania. Powinniśmy również wymienić Małgorzatę Iżyńską, która nam przede wszystkim pomogła medialnie i zachęciła do zorganizowania zbiórki pieniędzy. Nie możemy zapomnieć też o cudownej drukarni Poligram, która zgodziła się nam pomagać i wydrukować arkusze wierszy, kilka plakatów oraz tomiki poezji po obniżonej cenie.
Wspaniel słucha sie o tym, że mogliście liczyć na wsparcie osób związanych z miastem i sztuka. Czy któraą z nich stała za formą realizacji konkursu – wernisażu wystawy?
Pomysłów było wiele, ale żaden nie wydawał się odpowiedni. Pewnej nocy pojawiło się olśnienie- wernisaż wystawy. Tak się składa, że bardzo lubimy takie wydarzenia, ale chcieliśmy się wyróżnić w jakiś sposób, zrobić coś nowego, wyjątkowego, czego jeszcze w okolicy nie było i coś, czego jednocześnie dałoby się dokonać. Tak oto powstał Częstochowski Przegląd Poezji z głównym celem- organizacji wystawy literackiej i celami pobocznymi, czyli przeprowadzeniem konkursu poetyckiego, popularyzacją częstochowskich twórców (seria wywiadów niedługo będzie się pojawiać na naszym kanale YouTube) i zachęceniem ludzi do przełamywania lęków w publikacji swoich prac.
Jak oceniacie dokonania poetyckie przede wszystkim swoich rówiesników – kategoria szkolna?
W kategorii szkolnej otrzymaliśmy wiele ciekawych wierszy i uważamy, że to było piękne, jak wiele bardzo młodych osób (bo nawet ze szkół podstawowych), które potrafiły napisać coś intrygującego, zaskakującego formą i treścią.
Zastanawia mnie jedno…. Wy, uczniowie klasy z rozszerzoną matematyką i informatyką… Jak to się stało?
Nasz zespół wyróżnia się właśnie tym, że jesteśmy miłośnikami sztuki, a jeden z naszych kolegów chciałby w przyszłości zostać aktorem. Ta wszechstronność pomogła nam się odnaleźć w tak skrajnym dla nas temacie. Na lekcjach polskiego zawsze mieliśmy niedosyt wierszy i czuliśmy, że ta sfera życia jest bardzo zaniedbywana przez wszystkich, a przecież jest tak ciekawa, rozwijająca i po prostu warta uwagi. Na korytarzach w naszej szkole było wiele osób bardzo uzdolnionych w tej dziedzinie a ich talenty (wykorzystywane jedynie na szkolnych akademiach) całkowicie niedocenione. Mogliśmy po prostu się z tym pogodzić, lecz postanowiliśmy, chociaż spróbować, zmienić na lepsze to, co nam nie pasowało.
Możecie być z siebie naprawdę dumni…
Nie robimy wiele, ale po prostu chociaż trochę zmieniamy otoczenie wokół nas. Lepsze to od bycia biernymi. Przecież to tego od zawsze uczyli nas rodzice i nauczyciele. Chcemy zainteresować ludzi sztuką i pomóc im rozwinąć się w tej dziedzinie, by zobaczyli, że po prostu warto. Twierdzimy, że sztuka nie ma granic, jest dla każdego i każdy powinien skorzystać z jej pozytywnego wpływu, zwłaszcza w ostatnich czasach. Na wystawie znalazły się prace zarówno od ludzi po 70 roku życia jak i od tych, którzy jeszcze nie ukończyli szkoły podstawowej.
Działalność przedstawionej młodzieży to także promocja częstochowskich twórców, z którymi przeprowadzają wywiady i umieszczają je na YouTubie. Wkrótce w oparciu o nie zorganizowany zostanie mini konkurs. Warto zaglądać na stronę Częstochowskiego Przeglądu Poezji 2021.
Rozmawiała: Agnieszka Kuchnia-Wołosiewicz
Wspieraj niezależne wydawnictwo:
Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!
