System przeciwlotniczy HISAR bazuje na kontenerowych wyrzutniach rakiet pionowego startu naprowadzanych przy użyciu głowicy termowizyjnej. Wykorzystuje dwa typy pocisków i od tego biorą się dwa rodzaje jego oznaczenia. Pierwszym z nich jest HISAR-O o zasięgu 25 kilometrów, drugim zaś – HISAR-A o zasięgu 15 kilometrów. HISAR-A zacznie być wprowadzany do służby, poczynając od roku 2020, a HISAR-O – od kolejnego roku.
Tureckie siły zbrojne używać będą systemów HISAR-A w konfiguracji stałej i mobilnej. Modułowa budowa ma zapewnić współpracę z różnymi platformami i centrami kierowania ogniem.
System ma współdziałać z samobieżnymi działami przeciwlotniczymi Korkut. Zaprojektowany jest, podobnie jak HISAR-O, do niszczenia różnego rodzaju środków napadu powietrznego, w tym śmigłowców, pocisków manewrujących i UAV-ów. Jego zdaniem będzie zapewnienie ochrony zgrupowaniom pododdziałów lądowych, bazom lądowym, infrastrukturze portowej i innym ważnym obiektom.
Important for the defense of Turkish interests in Libya/EastMed:
• Turkey started the serial production of the ASELSAN Hisar-A short-range air defense system
• 1. Hisar-A will be delivered to TSK in 2020
• 1. Hisar-O delivery in 2021
• Integration into warships possible pic.twitter.com/nsLskXtvWI
— Ali Özkök (@Ozkok_A) December 21, 2019
Opracowywanie systemu przeciwlotniczego HISAR rozpoczęło się w 2011 roku, trzy lata po uruchomieniu przetargu. Turecki podsekretariat do spraw przemysłu obronnego zlecił to trzem przedsiębiorstwom – Aselsan, Roketsan i Tübitak SAGE za kowotę 413,27 milionów dolarów.
Another video from the interception test of Hisar-A air #defence system.
Hisar – A hava savunma sisteminin kesişim testlerinden başka bir video. pic.twitter.com/vwIia0WTG6
— Cemal Acar (@Acemal71) December 14, 2019
Standardowo w skład jednostki HISAR-O wchodzą trzy wyrzutnie rakietowe wraz z Centrum Kontroli Ognia, przy czym są one wspierane przez środki wykrywania i śledzenia celów, jak radiolokator trójwspółrzędny czy systemy elektrooptyczne.
A video from the test launch of the HISAR-O medium altitude air defence system. pic.twitter.com/dWejmMhlGs
— Cemal Acar (@Acemal71) June 23, 2018
Turcja opracowuje również wariant dalekiego zasięgu, który oznaczono HISAR-U. Nie jest znany jego zasięg teoretyczny, choć można się spodziewać, że będzie to zakres od 90 do 120 kilometrów.
Bu sisteme Türkiye'nin ihtiyacı çok büyük. Sadece askeri olarak da değil, politik olarak da hayati. S-400 sürecinde de gördüğümüz gibi jeopolitik olarak dengeleri değiştirebiliyorlar.
Maalesef geç kalmış olsak da, hızlı bir şekilde yüksek sayılarda envantere alınacaktır. https://t.co/Fjcdyvst7T
— Cemal Acar (@Acemal71) December 21, 2019
W ostatnim czasie Turcja nabyła też od Rosji systemy przeciwlotnicze S-400 Triumf, co zresztą wywołało poważny kryzys w stosunkach turecko-amerykańskich, o czym pisaliśmy wielokrotnie na naszych łamach. S-400 Triumf (w kodzie NATO – SA-21 Growler) stanowi zmodyfikowaną wersję systemu S-300PMU (w kodzie NATO – SA-10C). Według źródeł rosyjskich S-400 jest w stanie niszczyć samoloty i pociski manewrujące na odległość do 400 kilometrów, a cele balistyczne o prędkości do 4,8 km/s – na dystansie do 60 kilometrów.
Turcja zamierza korzystać z S-400, nie bacząc na groźby sankcji ze strony USA
/twitter, konflikty.pl/
Wspieraj niezależne wydawnictwo:
Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!
