W gdańskiej stoczni Remontowa Shipbuilding zwodowano dziś okrętu Mewa (603), który jest trzecią jednostką tego typu zbudowaną dla polskiej Marynarki Wojennej. Okręt jest kontynuacją projektu 258 (Kormoran II) czyli jednostek zaprojektowanych do poszukiwania i zwalczania min morskich, konwojowania czy rozpoznania torów wodnych.
Jednostka powstała w ramach umowy podpisanej 27 grudnia 2017 r., zawartej pomiędzy Inspektoratem Uzbrojenia a konsorcjum składającym się ze stoczni Remontowa Shipbuilding S.A oraz gdyńskich spółek wchodzących w skład Polskiej Grupy Zbrojeniowej – Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Centrum Techniki Morskiej S.A. (OBR CTM S.A.) i PGZ Stoczni Wojennej. Umowa obejmuje również dostawę pakietów wsparcia logistycznego podobnie jak na wcześniejszym niszczycielu min ORP Kormoran (601).
W czwartek, 17 grudnia, na terenie stoczni Remontowa Shipbuilding #Gdańsk zwodowano ORP Mewa, trzeci okręt z serii niszczycieli min projektu Kormoran II oraz H-13 Przemko – ostatni z serii sześciu holowników projektu B 860. Jednostki trafią do 8. Flotylli Obrony Wybrzeża. pic.twitter.com/iQN116zLxw
— Ministerstwo Obrony Narodowej 🇵🇱 (@MON_GOV_PL) December 17, 2020
Wyposażenie okrętu w porównaniu do jednostki prototypowej uległo pewnym zmianom. W podstawowym wyposażeniu okrętu znajdują się rozwiązania techniczne, które umożliwiają poszukiwanie obiektów minopodobnych w toni wodnej m.in. sonar podkilowy SHL-101/TM, ORP Mewa zyskała dodatkowo sonar holowany Kraken KATFISH 180, system GAVIA oraz pojazd podwodne Saab DE SAROV. Dodatkowo modyfikacji w stosunku do prototypu uległy systemy łączności, nawigacji, obrony biernej okrętu oraz systemów obrony przeciwminowej. Kadłub jednostki wykonany jest ze stali amagnetycznej, której zastosowanie charakteryzuje się kilkoma zaletami m.in. materiał pozwala na zmniejszenie sygnatur pól fizycznych.
System Obrony Biernej przeznaczony do monitorowania okrętu, pozwala na minimalizację jego pól fizycznych. W praktyce redukuje to prawdopodobieństwo pobudzenia zapalników morskich min niekontaktowych czy uzbrojenia naprowadzanego na podczerwień – wyjaśnia dr inż. Przemysław Pozański, Zastępca Dyrektora ds. Badań i Rozwoju z Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Centrum Techniki Morskiej S.A.
System wspomagania dowodzenia okrętu stanowi opracowany przez Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Centrum Techniki Morskiej system zarządzania walką SCOT.
– Integracja sensorów i efektorów dostarczonych przez różnych dostawców i producentów stanowi prawdziwe wyzwanie. Opracowaliśmy pierwszy polski system zarządzania walką, który umożliwia między innymi integrację podsystemów okrętowych, wymianę informacji z zewnętrznymi systemami dowodzenia oraz wiele innych. W drugiej i trzeciej jednostce został on zmodyfikowany na bazie wcześniejszych doświadczeń użytkowników. To pierwszy krok na drodze ku nowej generacji okrętów – mówi Prezes OBR CTM S.A. Marcin Wiśniewski.
Oryginalny system dowodzenia i zarządzania walką, z użyciem podwodnych pojazdów i inteligentnych ładunków przeciwminowych zaprojektowany został zgodnie z nowoczesnymi standardami dowodzenia okrętem. Planowanie operacji i dowodzenie morską misją odbywa się nie na mostku, ale przy komputerowej konsoli. Mowa o tzw. bojowym centrum informacji. Tam spływają wszelkie sygnały i dane z systemów okrętowych poprzez informatyczne sieci wsparcia dowodzenia. Natomiast z punktu widzenia polskiego przemysłu zbrojeniowego istotny jest fakt, że system SCOT został opracowany w kraju. To uniwersalne w założeniu rozwiązanie, ma stanowić punkt wyjścia dla systemów walkiróżnej klasy okrętów polskiej Marynarki Wojennej, a także element oferty eksportowej OBR CTM S.A.
W historii Marynarki Wojennej był już okręt o tej nazwie. ORP Mewa – polski trałowiec bazowy z okresu zimnej wojny, jeden z serii dwunastu okrętów projektu 206F, przebudowany w latach 1998–1999 na niszczyciel min proj. 206FM. Okręt został zwodowany 22 grudnia 1966 roku w Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, a do służby w Marynarce Wojennej przyjęto go 9 maja 1967 roku. Intensywnie eksploatowana jednostka, oznaczona znakiem burtowym 623, służyła początkowo w 13. Dywizjonie Trałowców 9. Flotylli Obrony Wybrzeża w Helu, a po likwidacji Flotylli w 2006 roku okręt wraz z całym 13 Dywizjonem został przyporządkowany do 8. Flotylli Obrony Wybrzeża. Okręt został wycofany ze służby w grudniu 2019 roku.
/Polska Grupa Zbrojeniowa/
Wspieraj niezależne wydawnictwo:
Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!
