Sztorm odsłonił bunkry na plaży zachodniej w Kołobrzegu. Żelbetonowe kręgi to fragmenty Kompanijnego Rejonu Umocnionego 19. Baterii Artylerii Stałej, która służyła obronie wybrzeża przed desantem nieprzyjaciela w okresie zimnej wojny.
– Morze odkryło kilka elementów bunkrów na wydmach, o których istnieniu nie wiedzieliśmy wcześniej. Erozja plaży spowodowała, że część obiektów wojskowych została już dawno zniszczona – powiedział muzealnik Robert Dziemba z Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu. Wyjaśnił, że tunele prowadziły z 19. Baterii Artylerii Stałej w kierunkach rozproszonych na wschód i na zachód.
– Betonowe kręgi są bardzo wysokie, bez problemu może w nich stanąć dorosły człowiek. Żołnierze mogli się tam bez większych problemów poruszać z bronią i wyposażeniem – dodał.
– Koncepcja fortyfikowania wybrzeża powstała wraz z początkiem zimnej wojny w 1946 r. Ostatecznie został wybrany projekt budowy 11 baterii fortecznych w Polsce. Jedna z nich przebiegała od Kołobrzegu do Grzybowa. Jej budowa rozpoczęła się w 1950 r. i zakończyła się po ośmiu latach – powiedział Dziemba.
Według niego budowę kołobrzeskiego kompleksu miał nadzorować generał Ryszard Kukliński, który pisze o tym w swoich wspomnieniach. Fortyfikacja składała się z czterech działobitni z armatami B-13, głównym punktem kierowania ogniem, wieżą dalmierza, wieżami radarowymi, bunkrów i schronów służących do przechowywania amunicji, a także z kolejki wąskotorowej, którą transportowano amunicję.
Muzealnik podkreślił, że kompleks przestał służyć do celów militarnych w latach 70., kiedy to przestarzałe technologie wyparła artyleria rakietowa.
/TVP Info/
Wspieraj niezależne wydawnictwo:
Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!
