W przeszłości na Marsie istniały przypominające ziemskie, słone jeziora, a planeta przechodziła przez wilgotne i suche okresy. To wynik analizy danych dostarczonych przez łazik Curiosity.
Naukowcy z Texas A&M University przyjrzeli się informacjom na temat marsjańskiego krateru Gale – szerokiego na 150 km zbiornika badanego przez robota Mars Science Laboratory (Curiosity).
Wyniki wskazały, że ponad 3 mld lat temu, w kraterze obecne było jezioro. Krater Gale, który powstał w wyniku uderzenia meteorytu, liczy 3,6 mld lat.
„Od tamtego czasu jego struktury geologiczne zarejestrowały historię Marsa. Badania wskazują na ślady ciekłej wody, która pojawiała się w ciągu tej historii. Woda jest głównym składnikiem mikrobiologicznego życia, jakie znamy” – podkreśla dr Marion Nachon, autorka publikacji, która ukazała się w piśmie „Nature Geoscience”.
„W czasie okresów susz tworzyły się słone jeziora. Trudno dokładnie określić ich wielkość, ale jezioro w kraterze Gale istniało przez długie okresy, liczące co najmniej setki, a nawet być może tysiące lat” – wyjaśnia ekspertka.
Planeta z czasem straciła swoje pole magnetyczne, co doprowadziło do usunięcia znacznej części atmosfery przez wiatr słoneczny. To doprowadziło z kolei do wysuszenia powierzchni.
„Kiedy atmosfera stawała się coraz rzadsza, ciśnienie na powierzchni malało. Z tego powodu zniknęły warunki dla istnienia wody w stanie ciekłym. Woda stała się niestabilna i wyparowała” – tłumaczy dr Nachon.
Marsjańskie słone jeziora, zdaniem badaczy, przypominają niektóre istniejące na Ziemi, szczególnie te z regionu Altiplano w pobliżu granicy między Peru a Boliwią. To sucha wyżyna, na której rzeki i strumienie wpływają z gór do miejscowych zbiorników. Podobnie działo się kiedyś w rejonie krateru Gale.
„Taka hydrologia stwarza jeziora, w których poziom wody silnie zależy od klimatu. W trakcie suchych okresów jeziora Altiplano stają się płytkie ze względu na parowanie, a niektóre całkowicie wysychają. Altiplano jest w większości pozbawiona wegetacji, co sprawia, że jeszcze bardziej przypomina Marsa” – opowiada specjalistka.
Jej zdaniem, jezioro w kraterze Gale przeszło przez przynajmniej jeden epizod suszy i odzyskiwania wody. Możliwe jest także, że w okresie suchym jezioro zostało podzielone na mniejsze stawy.
Dalsze badania mogą ujawnić, ile takich okresów miało miejsce, zanim klimat Marsa stał się tak suchy, jak obecnie. „Może się okazać, że marsjański klimat wysychał przez długi czas, w sposób, który pozwalał na cykliczną obecność jeziora” – twierdzi dr Nachon.
„Uzyskane wyniki wskazują, że dawny klimat Marsa ulegał fluktuacjom między okresami wilgotnymi i suchymi. Mówią nam także o rodzajach substancji chemicznych (w tym wypadku siarki, kluczowego składnika życia), które w tamtych czasach były dostępne w powierzchniowej ciekłej wodzie. Pokazują również zmiany w środowisku Marsa, do jakich musiałoby przystosowywać się życie, jeśliby istniało” – opowiada badaczka.
Więcej informacji na stronach:
https://www.nature.com/articles/s41561-019-0458-8
/Nauka w Polsce – PAP/
Wspieraj niezależne wydawnictwo:
Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!
