Wiosna to dobry czas, by obserwować ptaki w jednej z ważniejszych ich ostoi w naszym kraju. Choć poziom wody jest bardzo niski jak na tę porę roku, to nadal są miejsca, gdzie nie brakuje ptaków wodno-błotnych i siewkowych – poinformował Michał Wołowik z PN „Ujście Warty”.
Park ten, podobnie jak inne w Polsce, przez ponad dwa tygodnie był zamknięty w ramach ograniczeń wprowadzonych przez rząd w związku z pandemią. Wraz ze złagodzeniem niektórych z nich, od poniedziałku jest dostępny dla miłośników przyrody i turystów.
„Wybierając się na wycieczkę po parku pamiętajmy, że jesteśmy w środku okresu lęgowego. Nie schodźmy więc ze szlaków, przestrzegajmy zasad i reguł obowiązujących w Parku. Dzięki temu, pomimo trudnej sytuacji hydrologicznej, więcej ptaków będzie miało szanse na wyprowadzenie lęgów z sukcesem” – zaznaczył Wołowik.
W południowej części Parku, przy ścieżce edukacyjnej „Ptasim szlakiem” można zaobserwować setki gęgaw, gniazdujące tam czajki i krwawodzioby, a w błotnistych miejscach bataliony, których samce kończą pierzenie do szaty godowej.
„Duże stada batalionów często są podrywane w powietrze przez ptaki drapieżne – błyskając jasnymi spodami ciała, przypominają ławicę ryb. Podobne zachowania można obserwować u szpaków w czasie jesiennych lub wiosennych koncentracji” – powiedział Wołowik.
Park Narodowy „Ujście Warty” został utworzony w czerwcu 2001 r. i zajmuje 8 tys. 74 ha. Położony jest przy zachodniej granicy Polski, w części Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, zwanej Kotliną Gorzowską. Jego płaskie i rozległe obszary znajdują się w obrębie terasy niskiej Warty.
Krajobraz Parku to mozaika łąk, pastwisk, turzycowisk i trzcinowisk. Na jego obszarze zaobserwowano ponad 280 gatunków ptaków, z czego ponad 170 to gatunki lęgowe.
Dla wielu ptaków jest to jedno z ważniejszych miejsc lęgowych w Polsce. Należą do nich ohar, krakwa, ostrygojad, zausznik, gęgawa i czapla biała. Wiele gatunków lęgowych w Parku należy do rzadkich lub zagrożonych wyginięciem w Europie, np. wodniczka, derkacz, kropiatka, rybitwa czarna i rybitwa białowąsa.
Nauka w Polsce – PAP
Autor: Marcin Rynkiewicz
Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!