Wikingowie, którzy przemierzali Morze Północne i lądowali na Wyspach Brytyjskich, co najmniej od IX w. transportowali ze sobą konie, psy i inne zwierzęta – wskazują analizy skremowanych szczątków w hrabstwie Derbyshire (W. Brytania).

Człowiek, którego szczątki skremowano na Wyspach Brytyjskich, przypłynął tam ze Skandynawii w IX w. i umarł niedługo po przybyciu. W pochówku znajdowały się również skremowane szczątki zwierząt o skandynawskim rodowodzie.

W okolicy Heath Wood w Derbyshire znajduje się 59 pochówków, przebadanych w latach 40. i 50. XX w. Zgodnie ze źródłami historycznymi wielka armia wikingów wylądowała w 873 r. w pobliżu Heath Wood. Pochówki zostały datowane metodą radiowęglową na VIII-X w. Chociaż fakt kremacji sugerował skandynawskie wpływy, to jednak dotąd nie ustalono, skąd pochodzili pogrzebani tam ludzie. Udało się to ustalić dopiero teraz, dzięki najnowszym badaniom.

Naukowcy brytyjscy i belgijscy przeanalizowali próbki kości trojga ludzi (dwóch dorosłych i dziecka), konia, psa i prawdopodobnie świni pod kątem poziomu strontu. Dzięki temu profil proporcji strontu w szczątkach można dopasować do podobnego profilu w glebie i skałach na wybranym obszarze.

Profil obecności strontu u jednego dorosłego i u zwierząt różnił się od lokalnego profilu, podczas gdy u pozostałych ludzi był zgodny. Oznacza to, że z pochowanymi ludźmi wiążą się zupełnie inne historie ich pochodzenia.

Ponadto z analiz wynika, że wikingowie wieźli ze sobą na statkach zwierzęta. Jest to pierwszy dowód takiej praktyki. Przy okazji jest to przynajmniej częściowo niezgodne z wersją kronikarzy, którzy utrzymywali, że wikingowie odbierali konie mieszkańcom.

Więcej tutaj.

/Nauka w Polsce – PAP/