W pierwszym okresie II wojny światowej propaganda niemiecka za wszelką cenę chciała ukazać błyskotliwe zwycięstwo wojsk niemieckich jesienią 1939 roku nad armią polską. Miało to na celu pomniejszenie oporu stawianego przez polskiego żołnierza, aby zasiać defetyzm w sercach Polaków, którzy w mundurach odrodzonego wojska polskiego grupowali się na zachodzie Europy.
Na łamach “Polski Walczącej” z 1943 roku ukazała się kopia wyjątków niemieckiego Dziennika Rozkazów Wojskowych. Było to oficjalne wydawnictwo Naczelnego Dowództwa Wojska Niemieckiego z 2 stycznia 1940 roku. Miało ono za zadanie uregulowanie sprawy wpisywania żołnierzom niemieckim do książeczek wojskowych udziału w kampanii polskiej w 1939 roku. Podawało ono również chronologicznie ważniejsze bitwy i działania poszczególnych wojsk niemieckich.
W końcowym rozdziale dziennik wymieniał jako ostatnią bitwę “Kock-Adamów”, która trwała do 7 października 1939 roku. Jak informowało to niemieckie pismo, od dnia 8 października 1939 roku rozpoczęła się okupacja Polski.
Według podanych informacji, kampania polska 1939 roku trwała łącznie 37 dni. Biorąc pod uwagę fakt przeważających sił niemieckich, działalność V kolumny niemieckiej i antypolskie akcje dokonywane przez OUN na rzecz Niemiec, współdziałanie przeciwko Polsce Słowaków, a od 17 września 1939 roku walki ze zdradziecką armią sowiecką i wspierające ją mniejszości narodowe (Żydzi, Białorusini, Ukraińcy), wysiłek, jaki podjęło polskie społeczeństwo w trakcie walk wzbudza zdumienie, a zarazem podziw wobec naszych przodków.
Krzysztof Żabierek
Wspieraj niezależne wydawnictwo:
Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!
