II wojna światowa była największą w dziejach hekatombą narodu polskiego. Planowana akcja biologicznego zniszczenia narodu polskiego, a przede wszystkim wybicia polskiej elity w licznych akcjach organizowanych przez Niemców i Sowietów, miała ułatwić podporządkowanie ocalałych dyktatowi jednego z państw sąsiedzkich.
Na czele realizacji tych planów stało wielu ziejących nienawiścią do wszystkiego co polskie przedstawicieli aparatu administracyjnego Niemiec i Związku Sowieckiego. Wśród tego grona jeden z nich do dziś wzbudza powszechną odrazę – jest nią genaralny guberantor Hans Frank.
Po zakończeniu kampanii polskiej w 1939 roku Frank stanął na czele utworzonego z wykrojonego terenu Rzeczypospolitej Polskiej Generalnego Gubernatorstwa. O jego brutalnej polityce wobec Polaków często donosiła prasa emigracyjna i konspiracyjna, m.in. 18 lipca 1941 roku „Dziennik Polski” zapisał: (…) Frank jest autarkicznym rządcą gubernatorstwa i posiada pod sobą 40 starostów Niemców.
Wśród tych informacji, przekazywanych przez prasę emigracyjną, znalazła się zamieszczona w jednym z dzienników w 1943 roku. Artykuł był kolejnym z serii rejestrujących zbrodnie, jakie na narodzie polskim i żydowskim dopuszczał się generalny gubernator Hans Frank. Zwrócono w nim uwagę na fakt, że Frank przed wybuchem II wojny światowej: (…) miał głos decydujący w sprawach ustawodawstwa Rzeszy i był jednym z głównych redaktorów osławionych ustaw norymberskich. W okresie kiedy publikowano artykuł na jego konto zostały zapisane: spalenie 12 tysięcy wsi polskich, 1 mln zamordowanych Polaków, 3 mln żydów, wywiezienie na niewolnicze roboty do Niemiec 1 mln Polaków i założenie na terenie Polski obozów koncentracyjnych. Co jednak podkreślała gazeta, Frank (…) sam nie jest 100% -wym aryjczykiem, albowiem babka jego była Żydówką.
Oczywiście można przypuszczać, że podana informacja jest tylko prasowym kłamstwem, jednak przeczy temu zapis w publikacji dr. Johna K. Lattimer’a, oficera służby medycznej armii Stanów Zjednoczonych, który sprawował opiekę lekarską nad niemieckimi przywódcami sądzonymi przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze, o treści: (…) Doktor Gilbert1 pytał go często [Frank- od aut.] czy fakt odkrycia przezeń swego częściowo żydowskiego pochodzenia ma coś wspólnego z jego obecną wrogością wobec Hitlera. Frank zawsze unikał tego tematu i odpowiadał wymijająco.
W momencie coraz większego ataku na naszą Ojczyznę i próbę przypisania naszym przodkom zbrodni kolaboracji z niemieckimi oprawcami w celu postawienia Polski w gronie zbrodniarzy wojennych nie tylko trzeba, lecz jest to obowiązek wobec naszych przodków ukazywać prawdę kto był ofiarą, a kto sprawcą zbrodni wojennych.
Krzysztof Żabierek
Wspieraj niezależne wydawnictwo:
Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!
